Miturut Ki Narto Sabdo saktemene budaya iku angen-angen kang mbabar kaendahan, dadi apa wae kang dadi angen-ngene manungsa, waton bisa nglairake kaendahan kang migunani tumraping urip bebrayan bisa kasebut budaya. Ewadene bab angen-ngene manungsa kang mung nglairake bab-bab ingkang mitunani wong/pehak liyo munggahe marang bebrayan akeh, mesti wae ora pantes sinebut budaya.
Wiwit lair, urip nganti tumekaing pati manungsa ora bisa dipisahake saka budaya, wiwit manungsa dadi obyek budaya (nalika ngalami alam panggulawenthahan ing sakjeroning kulawarga lan tumapak ing jagading pamulangan) nganti ngancik titi-mangsa manungsa bisa netepi lan nindak-ake darmane minangka subyek budaya.
Budaya iku maneka-warna, jumbuh karo maneka-warnaning bangsa ing alam donya iki, awit sak yektine budaya iku nuduhake jati-dirine bangsa iku dewe.
Budaya iku nyakup pirang-pirang pangerten miturut sipate, ing antarane :
- Lair (Kongkrit) utawa kasat mripat yaiku : Unggah-ungguh (etika), Tingkah-laku (sopan-santun), Muna-muni (berkomunikasi), Sesrawungan (bergaul) lan sakpinunggalane.
- Batin (abstrak) yaiku : Bab-bab kang ora kasat mripat nanging banget nemtokake yaiku: Pola-pikir, kapribaden, moralitas, lan sakpinunggalane.
- Lan uga bab-bab liyane kang durung bisa kawedarake dina iki
Tidak ada komentar:
Posting Komentar